Lycophrôn 'The Sophist'

Lycophrôn 'The Sophist' - A: Quoted in Ancient Sources

83 [0]. LYKOPHRON
[II 307. 11 App.]
83 A 1. ARISTOT. metaph. H 6. 1045 b 8 οἱ μὲν μέθεξιν λέγουσι καὶ αἴτιον τί τῆς μεθέξεως καὶ τί τὸ μετέχειν ἀποροῦσιν˙ οἱ δὲ συνουσίαν [ψυχῆς], ὥσπερ Λυκόφρων φησὶν εἶναι τὴν ἐπιστήμην τοῦ ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς. ALEX. z. St. 563, 32. [II 307. 15 App.] οἱ δέ φασι συνουσίαν ψυχῆς, ὥσπερ Λ. ὁ σοφιστὴς τὴν ἐπιστήμην λέγων συνουσίαν τοῦ ἐπίστασθαι καὶ ψυχῆς. κάλλιον δ' ἂν καὶ σαφέστερον ἦν, εἰ οὕτω πως εἶχεν ἡ γραφὴ 'τὴν ἐπιστήμην τοῦ ἐπίστασθαι συνουσίαν καὶ ψυχῆς'. ἐρωτώμενος γὰρ ὁ Λ., τί τὸ αἴτιον τοῦ τὴν ἐπιστήμην καὶ τὴν ψυχὴν ἓν εἶναι, ἔλεγεν ὅτι ἡ συνουσία.

83 A 2. ARISTOT. Phys. A 2. 185 b 25 [II 307. 20 App.] ἐθορυβοῦντο δὲ καὶ οἱ ὕστεροι τῶν ἀρχαίων ὅπως μὴ ἅμα γένηται αὐτοῖς τὸ αὐτὸ ἓν καὶ πολλά. διὸ οἱ μὲν τὸ ἔστι ἀφεῖλον, ὥσπερ Λ., οἱ δὲ τὴν λέξιν μετερρύθμιζον, ὅτι ὁ ἄνθρωπος οὐ λευκός ἐστιν ἀλλὰ λελεύκωται ... ἵνα μή ποτε τὸ ἔστι προσάπτοντες πολλὰ εἶναι ποιῶσι τὸ ἕν. Vgl. PLATO Soph. 251 B. DAMASC. de princ. c. 126 II, 2 R.

83 A 3. ARISTOT. Pol. Γ 9. 1280 b 8 [II 307. 25 App.] γίνεται . . ἡ κοινωνία συμμαχία τῶν ἄλλων τόπωι διαφέρουσα μόνον τῶν ἄποθεν συμμαχιῶν καὶ ὁ νόμος συνθήκη καί, καθάπερ ἔφη Λ. ὁ σοφιστής, ἐγγυητὴς ἀλλήλοις τῶν δικαίων, ἀλλ' οὐχ οἷος ποιεῖν ἀγαθοὺς καὶ δικαίους τοὺς πολίτας.

83 A 4. ARISTOT. fr. 91 Rose [STOB. Flor. IV 29 p. 710 H.] λέγω δὲ τοῦτο, πότερον [II 307. 30 App.] τῶν τιμίων ἐστὶ (sc. ἡ εὐγένεια) καὶ σπουδαίων ἤ, καθάπερ Λ. ὁ σοφιστὴς [II 308. 1 App.] ἔγραψε, κενόν τι πάμπαν. ἐκεῖνος γὰρ ἀντιπαραβάλλων ἑτέροις ἀγαθοῖς αὐτήν˙ 'εὐγενείας μὲν οὖν' φησίν 'ἀφανὲς τὸ κάλλος, ἐν λόγωι δὲ τὸ σεμνόν', ὡς πρὸς δόξαν οὖσαν τὴν αἵρεσιν αὐτῆς, κατὰ δ' ἀλήθειαν οὐθὲν διαφέροντας τοὺς ἀγενεῖς τῶν εὐγενῶν.

83 A 5. ARISTOT. Rhet. Γ 3. 1405 a 34 [II 308. 5 App.] τὰ δὲ ψυχρὰ ἐν τέτταρσι γίγνεται κατὰ τὴν λέξιν, ἔν τε τοῖς διπλοῖς ὀνόμασιν, οἷον Λ. τὸν πολυπρόσωπον οὐρανὸν τῆς μεγαλοκορύφου γῆς καὶ ἀκτὴν δὲ στενόπορον [folgt Gorgias B 15, Alkidamas fr. 10 Sauppe] . . . μία μὲν οὖν αὕτη αἰτία, μία δὲ τὸ χρῆσθαι γλώτταις, οἷον Λ. Ξέρξην πέλωρον ἄνδρα καὶ Σκίρων σίνις ἀνήρ [folgt [II 308. 10] Alkidamas fr. 14]. Der ebd. 9. 1410a 18 genannte L. wird der Tyrann von Pherai sein. Vgl. Vahlen Rhein. Mus. 21 (1886) 143 = Kl. Schr. I 156.

83 A 6. ARISTOT. Soph. el. 15. 174 b 32 ἐπιχειρητέον δ' ἐνίοτε καὶ πρὸς ἄλλα τοῦ εἰρημένου, ἐκεῖνο ἐκλαβόντες, ἐὰν μὴ πρὸς τὸ κείμενον ἔχηι τις ἐπιχειρεῖν, ὅπερ Λ. ἐποίησε προβληθέντος λύραν ἐγκωμιάζειν. ALEX. z. St. 118, 31 (nach einer falschen Erklärung) [II 308. 15] μᾶλλον, ἐπειδὴ ὑπό τινων ἠναγκάζετο ἐπαινέσαι τὴν λύραν, εἶτα μὴ λόγων εὐπόρει πολλῶν, μικρόν τι ἐπαινέσας τὴν αἰσθητὴν ταύτην λύραν ἐπὶ τὴν οὐράνιον ἀνηνέχθη˙ ἔστι γὰρ ἐν οὐρανῶι ἄστρον τι ἐξ ἄστρων πολλῶν συγκείμενον λύρα ὀνομαζόμενον, εἰς ἣν πολλοὺς καὶ ἀγαθοὺς λόγους ἐξεῦρεν. Vgl. ARISTOT. Rhet. Β 24. 1041a 15. Γ 17. 1418 a 29ff.

Lycophrôn 'The Sophist' - B: Extant Original Fragments

(English)

(none)