Xenophilus of Chalcidicê

Xenophilus of Chalcidicê - A: Quoted in Ancient Sources

52 [39]. XENOPHILOS
52 A 1. DIOG. VIII 46 [s. I 101, 36. 399, 2] [I 442. 27 App.] τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυθαγορείων, οὓς καὶ Ἀριστόξενος εἶδε, Ξενόφιλός τε ὁ Χαλκιδεὺς ἀπὸ Θράικης κτλ. IAMBL. V. P. 251 ἧσαν δὲ οἱ σπουδαιότατοι Φάντων τε καὶ Ἐχεκράτης καὶ Πολύμναστος [I 442. 30] καὶ Διοκλῆς Φλιάσιοι, Ξενόφιλος δὲ Χαλκιδεὺς τῶν ἀπὸ Θράικης Χαλκιδέων. IAMBL. V. P. 267 p. 193,5 Κυζικηνοὶ Πυθόδωρος [nicht der I 248, 31 erwähnte] ... Ξενόφιλος [ein anderer ?].

52 A 2. VAL. MAX. VIII 13 ext. 3 [I 443. 1] biennio minor [als Gorgias] Xenophilus Chalcidensis Pythagoricus, sed felicitate non inferior, si quidem, ut ait Aristoxenus musicus [fr. 16 FHG II 277], omnis humani incommodi expers in summo perfectissimae doctrinae splendore extinctus est. [LUC.] Macrob. 18[I 443. 5] Ξενόφιλος δὲ ὁ μουσικός, ὥς φησιν Ἀριστόξενος, προσσχὼν τῆι Πυθαγόρου φιλοσοφίαι ὑπὲρ τὰ πέντε καὶ ἑκατὸν ἔτη Ἀθήνησιν ἐβίωσε. PLIN. N. H. VIII 168 ergo pro miraculo et id solitarium reperitur exemplum Xenophili musici centum et quinque annis vixisse sine corporis incommodo.

52 A 3. SUID. s. v. Ἀριστόξενος ... ἀκουστὴς τοῦ τε πατρὸς [Spintharos] καὶ [I 443. 10] Λάμπρου τοῦ Ἐρυθραίου, εἶτα Ξενοφίλου τοῦ Πυθαγορείου καὶ τέλος Ἀριστοτέλους. Vgl. GELL. IV 11 [I 101, 26].

Xenophilus of Chalcidicê - B: Extant Original Fragments

(English)

(none)