Older Pythagoreans I: Kerkops

Older Pythagoreans I: Kerkops - A: Quoted in Ancient Sources

15.[5] KERKOPS App. CIC. de nat. d. I 38, 107 Orpheum poetam docet Aristoteles [fr. 7] numquam [I 105. 30 App.] fuisse et hoc Orphicum carmen Pythagorei ferunt cuiusdam fuisse Cercopis. CLEM. Strom. I 131 [II 81, 11 Stähl.] Ἐπιγένης δὲ ἐν τοῖς Περὶ τῆς εἰς Ὁρφέα [I 106. 1 App.] 〈ἀναφερομένης〉 ποιήσεως Κέρκωπος εἶναι λέγει τοῦ Πυθαγορείου τὴν Εἰς Ἅιδου κατάβασιν καὶ τὸν Ἱερὸν λόγον [ang. Schriften des Pythagoras, s. 36 B 2], τὸν δὲ Πέπλον καὶ τὰ Φυσικὰ Βροντίνου [c. 17]. SUID. s. v. Ὀρφεύς. Ἱεροὺς λόγους ἐν ῥαψωιδίαις κ̅δ̅. λέγονται δὲ εἶναι Θεογνήτου τοῦ Θεσσαλοῦ, οἱ δὲ Κέρκωπος τοῦ [I 106. 5] Πυθαγορείου. DIOG. II 46 [s. I 103, 10ff.] καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι ζῶντι. [näml. ἐφιλονίκει]. Wohl ein anderer, nämlich Kerkops von Milet, dem man, wie Hesiod, das Gedicht Aigimios zuschrieb; vgl. Kinkel Epic. Graec. frag. S. 82 ff., Rzach fr. 1902.

Older Pythagoreans I - B: Extant Original Fragments

(English)